Omdat ik het bij dagboek schrijven nooit veel verder breng dan blz. 2 omdat ik het dan telkens al beu word en omdat deze Blog als een soort godverdoms dagboek kan worden beschouwd, heb ik nog niet veel politieke meningen kunnen verkondigen alhier. Nochtans is Charlie Hedo een heuse gediplomeerde politicologist met een uitgebreide kennis van zaken en een eigen mening die er ongelooflijk veel toe doet. Nu nog iemand daarvan overtuigen.
Let op: De intellectuele bollebozen van een politieke partij worden verzameld in de zogenaamde studiediensten of think thanks, die de partij van dossierkennis en tot in de puntjes uitgewerkte beleidsvoorstellen voorzien. Bij de aanwerving van de leden der zulke studiediensten wordt er streng doorgeselecteerd tot de enige werkelijk intellectuele elite overblijft. Zo heeft de illustere auteur Joost Vandecasteele ooit voor één studiedienst gewerkt. Eén!
Welaan, in de wereldgeschiedenis der studiediensten gebeurde het nooit eerder dat een bolleboos op eigen kracht binnen geraakte bij twee studiediensten van twee verschillende partijen. Twee! Dat kon God alleen. Heu ... ik bedoel ik. Charlie Hedo. Bij de Volksunie en bij de VLD.
Posts tonen met het label politiek-maatschappelijke mening charlie. Alle posts tonen
Posts tonen met het label politiek-maatschappelijke mening charlie. Alle posts tonen
maandag 12 augustus 2019
Guyken
Nu ik merk dat ik in 2018 geen enkel bericht heb gepost denk ik aan al die dingen die ik had willen zeggen en het zijn er verdomme veel. Bijvoorbeeld over de Belgische gemeenteraadsverkiezingen van 2018 en de grote winnaar uit Ninove.
Ooit was Charlie Hedo uiteraard een beloftevol politicus. In 1991 was ik kandidaat voor de provincieraadsverkiezingen. Guyken D'Haeseleer ook. Voor dezelfde partij. Guyken woonde in Nederhasselt en ik in Sint-Lievens-Esse. Met mijn koersfiets stond ik op 5 minuten bij hem in de tuin. Om maar te zeggen: vergelijkbare kandidaten.
Charlie Hedo behaalde 750 voorkeurstemmen.
Guyken D'Haeseleer 450 voorkeurstemmen.
We zaten samen bij de Volksunie, alle twee jonge honden in het arrondissementeel bestuur VU-Aalst. Hij stapte over naar Vlaams Belang, maakte carrière dankzij of ondanks zijn racistisch discours. Charlie Hedo vulde zijn zakken niet en bleef de filantroop die hij was. Geen dank.
Ooit was Charlie Hedo uiteraard een beloftevol politicus. In 1991 was ik kandidaat voor de provincieraadsverkiezingen. Guyken D'Haeseleer ook. Voor dezelfde partij. Guyken woonde in Nederhasselt en ik in Sint-Lievens-Esse. Met mijn koersfiets stond ik op 5 minuten bij hem in de tuin. Om maar te zeggen: vergelijkbare kandidaten.
Charlie Hedo behaalde 750 voorkeurstemmen.
Guyken D'Haeseleer 450 voorkeurstemmen.
We zaten samen bij de Volksunie, alle twee jonge honden in het arrondissementeel bestuur VU-Aalst. Hij stapte over naar Vlaams Belang, maakte carrière dankzij of ondanks zijn racistisch discours. Charlie Hedo vulde zijn zakken niet en bleef de filantroop die hij was. Geen dank.
Iets minder porno
Als antwoord op de herhaalde kritiek dat zijn schilderijen te snel zouden geschilderd zijn, schreef Van Gogh aan zijn broer Theo iets in de trant van: ik ga daar niet mee akkoord en daarom heb ik er vandaag twee nog sneller geschilderd.
Zelf maak ik gelijkaardige dingen mee. Een vriend die het goed met me voor heeft vroeg zich af of ik niet nog meer zou verkopen als ik iets minder porno, iets meer verhaal en intrige in mijn por ... novelles zou verwerken. Nu heb ik enorm veel lezers die nooit zullen toegeven dat ze iets van mij hebben gelezen. Maar het omgekeerde bestaat ook: diegene die zeggen dat ze een pornovelle lazen maar enkel naar het prentje op de cover hebben gekeken.
Alle geilheid op een stijve: een pornovelle zonder verhaal, spanning, intrige, verrassing ... bestaat niet. Hoe zou dat er moeten uitzien dan? Zoiets als: twee mensen deden hun kleren uit en ze begonnen te poepen, likken, lekken, rimmen, vingeren, neuken, kontneuken, fisten, leuteren, kutten, tetteren, memmeren, spuiten, squirten, pissen en kakken tot ze klaar kwamen. Einde.
Zelf maak ik gelijkaardige dingen mee. Een vriend die het goed met me voor heeft vroeg zich af of ik niet nog meer zou verkopen als ik iets minder porno, iets meer verhaal en intrige in mijn por ... novelles zou verwerken. Nu heb ik enorm veel lezers die nooit zullen toegeven dat ze iets van mij hebben gelezen. Maar het omgekeerde bestaat ook: diegene die zeggen dat ze een pornovelle lazen maar enkel naar het prentje op de cover hebben gekeken.
Alle geilheid op een stijve: een pornovelle zonder verhaal, spanning, intrige, verrassing ... bestaat niet. Hoe zou dat er moeten uitzien dan? Zoiets als: twee mensen deden hun kleren uit en ze begonnen te poepen, likken, lekken, rimmen, vingeren, neuken, kontneuken, fisten, leuteren, kutten, tetteren, memmeren, spuiten, squirten, pissen en kakken tot ze klaar kwamen. Einde.
Over te snel schrijven
Van Gogh schreef aan zijn broer Theo als antwoord op de hier en daar klinkende kritiek dat sommige schilderijen te vlug geschilderd leken te zijn, iets in de trant van: aan zij die zeggen dat dit of dat te vlug geschilderd is kan je antwoorden dat zij te vlug hebben gekeken.
Nu wil ik me wel vergelijken met Van Gogh maar op dit vlak maak ik niet helemaal hetzelfde door, namelijk dat er heel weinig tot geen lezers zijn die durven beweren dat mijn pornovelles te vlug geschreven zijn. Nochtans valt er iets voor te zeggen, alleen, ik heb niet zo veel tijd meer om de duizend verhalen die in mijn hoofd zitten op papier te krijgen.
Nu wil ik me wel vergelijken met Van Gogh maar op dit vlak maak ik niet helemaal hetzelfde door, namelijk dat er heel weinig tot geen lezers zijn die durven beweren dat mijn pornovelles te vlug geschreven zijn. Nochtans valt er iets voor te zeggen, alleen, ik heb niet zo veel tijd meer om de duizend verhalen die in mijn hoofd zitten op papier te krijgen.
donderdag 25 augustus 2016
Boerkiniverbod
Via een opiniestuk in Het Laatste Nieuws - @hln wil journalist Jan Segers - @jshln de "gruwelijke absurditeit van een verbod op de boerkini" aantonen. In naam van onze westerse vrijheid dient hij religieuze opvattingen te verdedigen die onvrijheid ademen is zijn stelling. Hij is verkeerd. Vrijheid is relatief, onvrijheid wordt te pas en te onpas uitgeademd.
Gaan solliciteren met een baard van drie dagen is not done in onze westerse maatschappij. Ik scheer mij elke week. Waarom zeven keer dezelfde handeling doen voor dat beetje stoppels vraag ik me af. Tenzij een baard onhygiënisch zou zijn. Maar wat dan te zeggen van mannen met een baard?
Dit maar om tot het volgende te komen: ik ben nogal voor vrijheid, hoewel die nooit absoluut kan zijn. En daar ligt de reden waarom een #boerkiniverbod te verdedigen is en zelfs wenselijk is.
Godsdienstvrijheid is een goed principe, maar het individu mag zijn vrijheid ook in dit geval niet gebruiken om anderen te koeioneren. In het huidig klimaat waarin een aantal extreme islamieten de samenleving terroriseren getuigt het van meer dan slechte smaak om met een boerkini op een strand te gaan liggen.
Een vrouw met een boerkini neemt niet alleen een stelling in, ze daagt de rest van de bevolking uit en ze maakt hem zelfs bang. Zelf zou ik er niet naast gaan liggen, bommengordels worden gewoonlijk gedragen door ten eerste islamieten en ten tweede mensen met te veel kleren aan in relatie tot de weersomstandigheden. Dergelijke vrouw heeft geen respect voor ons. Zelf scheer ik me vóór een sollicitatie en wanneer ik de werkgever moet vertegenwoordigen, ook al vind ik het compleet nutteloos.
Rest de vraag of de samenleving iets als een boerkini moet verbieden. Het geeft munitie aan IS. Als we ons echter daardoor laten leiden zijn we ver heen. Maar is een verbod voor de rest wel opportuun? Jawel, en wel hierom: Stel dat ik morgen een T-shirt-lijn lanceer met afbeeldingen van de profeet Mohammed als geitenneuker, en stel dat het een verkoopsucces wordt. Op de dijk van Oostende lopen tientallen mensen rond met een shirt waarop een geit en de profeet Mohammed met zijn penis staan afgebeeld. Zou men deze wansmakelijkheid moeten verbieden? Ja! Onder andere omdat het andere mensen stoort. Vrijheid van mening en godsdienst zijn absoluut behalve in de gevallen waarin ze niet absoluut zijn.
Charlie Hedo
Gaan solliciteren met een baard van drie dagen is not done in onze westerse maatschappij. Ik scheer mij elke week. Waarom zeven keer dezelfde handeling doen voor dat beetje stoppels vraag ik me af. Tenzij een baard onhygiënisch zou zijn. Maar wat dan te zeggen van mannen met een baard?
Dit maar om tot het volgende te komen: ik ben nogal voor vrijheid, hoewel die nooit absoluut kan zijn. En daar ligt de reden waarom een #boerkiniverbod te verdedigen is en zelfs wenselijk is.
Godsdienstvrijheid is een goed principe, maar het individu mag zijn vrijheid ook in dit geval niet gebruiken om anderen te koeioneren. In het huidig klimaat waarin een aantal extreme islamieten de samenleving terroriseren getuigt het van meer dan slechte smaak om met een boerkini op een strand te gaan liggen.
Een vrouw met een boerkini neemt niet alleen een stelling in, ze daagt de rest van de bevolking uit en ze maakt hem zelfs bang. Zelf zou ik er niet naast gaan liggen, bommengordels worden gewoonlijk gedragen door ten eerste islamieten en ten tweede mensen met te veel kleren aan in relatie tot de weersomstandigheden. Dergelijke vrouw heeft geen respect voor ons. Zelf scheer ik me vóór een sollicitatie en wanneer ik de werkgever moet vertegenwoordigen, ook al vind ik het compleet nutteloos.
Rest de vraag of de samenleving iets als een boerkini moet verbieden. Het geeft munitie aan IS. Als we ons echter daardoor laten leiden zijn we ver heen. Maar is een verbod voor de rest wel opportuun? Jawel, en wel hierom: Stel dat ik morgen een T-shirt-lijn lanceer met afbeeldingen van de profeet Mohammed als geitenneuker, en stel dat het een verkoopsucces wordt. Op de dijk van Oostende lopen tientallen mensen rond met een shirt waarop een geit en de profeet Mohammed met zijn penis staan afgebeeld. Zou men deze wansmakelijkheid moeten verbieden? Ja! Onder andere omdat het andere mensen stoort. Vrijheid van mening en godsdienst zijn absoluut behalve in de gevallen waarin ze niet absoluut zijn.
Charlie Hedo
woensdag 24 augustus 2016
Over onverdraagzaamheid
De term onverdraagzaamheid wordt meestal gebruikt in discussies over de vreemdelingenproblematiek, maar feit is dat de maatschappij onverdraagzaam is tov alles en iedereen. Gebrek aan empathie en respect versterken dit nog. De zelfmoord in Aalst na druggebruik en het aan de schandpaal nagelen van de druggebruiker op Facebook bewijzen dit.
Ik wil me niet te veel focussen op de mensen die deze onoverdachte post op Facebook geplaatst hebben. Alleen dit: ook na grondige overdenking zouden ze wellicht de kans om te zwijgen niet hebben aangegrepen. Sinds de intrede op ons grondgebied van Facebook, in 2008 was dat, wil iedereen altijd maar in de belangstelling staan en tonen hoe belangrijk zijn of haar leven is. Toegegeven, ik ook, maar wel al sinds de jaren tachtig.
Ook in (Het Laatste) Nieuws vandaag: den John eist van de Astrid 2 miljoen dollar. Wie de twee ooit heeft bezig gezien op tv, toen nog als dol verliefd koppel, beseft hoe relatief en fake al die beelden op tv en Facebook zijn.
Respect voor de ander(sdenkende), verdraagzaamheid, empathie, het is een kwaad van de huidige individualistische wereld en spijtig genoeg zal het niet gauw worden uitgeroeid. Als pornoschrijver maak je het ook mee. Slecht onthaal alom, vooral van zij die zichzelf eerder heel enthousiast tot de #jesuischarlie groep rekenden.
Porno is hoogstens een beledigen van fictieve mensen: als Mohammed in een verhaal van mij al met een geit zou neuken is hij zeker niet de profeet, maar een onbekende Mohammed uit Molenbeek bijvoorbeeld. En wat dan nog. Wansmaak is er om smaak te leren appreciëren.
Is het schofferen van andersdenkenden nuttig? Ja, ik denk het wel. Vanuit het besef dat de eigen mening, ook als ze wijdverspreid en algemeen aanvaard is, niet noodzakelijk de enige juiste mening is, volgt de conclusie dat (voortschrijdend) inzicht en vooruitgang er maar komt als we met verschillende opinies worden geconfronteerd. Ook de wansmakelijke.
Dit citaat bekritiseert onze bekrompen houding tov de restrictieve seksuele moraal van islamieten: "Hetzelfde beeld zie je terug als het gaat om seksuele moraal. We hebben teveel de neiging om anderen te overtuigen, middels drang of zelfs dwang, om zich te richten naar onze maatstaven. Niet omdat deze per definitie juist zijn, maar omdat het de onze zijn. Een mens die betrokken is en zich kennis machtig maakt om zaken te scheiden en in zijn context te beoordelen, zal minder snel verontrust zijn door afwijkende meningen en opvattingen. Een goed doordachte set van normen en waarden biedt vanuit zichzelf genoeg fundering om respectvol met anderen om te kunnen gaan. men voelt zich niet of in elk geval minder bedreigd door de ander."
We moeten inderdaad met open geest de (soms rare) meningen van de ander proberen te begrijpen, als die bijvoorbeeld homoseksualiteit niet erkennen of de seksuele vrijheid van de vrouw willen inperken. Maar het omgekeerde geldt even sterk: andere seksuele subculturen, zoals het open huwelijk, swingen, bdsm, polyamorie, cuckolding,... verdienen ook die open geest.
Charlie Hedo
Ik wil me niet te veel focussen op de mensen die deze onoverdachte post op Facebook geplaatst hebben. Alleen dit: ook na grondige overdenking zouden ze wellicht de kans om te zwijgen niet hebben aangegrepen. Sinds de intrede op ons grondgebied van Facebook, in 2008 was dat, wil iedereen altijd maar in de belangstelling staan en tonen hoe belangrijk zijn of haar leven is. Toegegeven, ik ook, maar wel al sinds de jaren tachtig.
Ook in (Het Laatste) Nieuws vandaag: den John eist van de Astrid 2 miljoen dollar. Wie de twee ooit heeft bezig gezien op tv, toen nog als dol verliefd koppel, beseft hoe relatief en fake al die beelden op tv en Facebook zijn.
Respect voor de ander(sdenkende), verdraagzaamheid, empathie, het is een kwaad van de huidige individualistische wereld en spijtig genoeg zal het niet gauw worden uitgeroeid. Als pornoschrijver maak je het ook mee. Slecht onthaal alom, vooral van zij die zichzelf eerder heel enthousiast tot de #jesuischarlie groep rekenden.
Is het schofferen van andersdenkenden nuttig? Ja, ik denk het wel. Vanuit het besef dat de eigen mening, ook als ze wijdverspreid en algemeen aanvaard is, niet noodzakelijk de enige juiste mening is, volgt de conclusie dat (voortschrijdend) inzicht en vooruitgang er maar komt als we met verschillende opinies worden geconfronteerd. Ook de wansmakelijke.
Dit citaat bekritiseert onze bekrompen houding tov de restrictieve seksuele moraal van islamieten: "Hetzelfde beeld zie je terug als het gaat om seksuele moraal. We hebben teveel de neiging om anderen te overtuigen, middels drang of zelfs dwang, om zich te richten naar onze maatstaven. Niet omdat deze per definitie juist zijn, maar omdat het de onze zijn. Een mens die betrokken is en zich kennis machtig maakt om zaken te scheiden en in zijn context te beoordelen, zal minder snel verontrust zijn door afwijkende meningen en opvattingen. Een goed doordachte set van normen en waarden biedt vanuit zichzelf genoeg fundering om respectvol met anderen om te kunnen gaan. men voelt zich niet of in elk geval minder bedreigd door de ander."
We moeten inderdaad met open geest de (soms rare) meningen van de ander proberen te begrijpen, als die bijvoorbeeld homoseksualiteit niet erkennen of de seksuele vrijheid van de vrouw willen inperken. Maar het omgekeerde geldt even sterk: andere seksuele subculturen, zoals het open huwelijk, swingen, bdsm, polyamorie, cuckolding,... verdienen ook die open geest.
Charlie Hedo
Abonneren op:
Posts (Atom)