Over onverdraagzaamheid

De term onverdraagzaamheid wordt meestal gebruikt in discussies over de vreemdelingenproblematiek, maar feit is dat de maatschappij onverdraagzaam is tov alles en iedereen. Gebrek aan empathie en respect versterken dit nog. De zelfmoord in Aalst na druggebruik en het aan de schandpaal nagelen van de druggebruiker op Facebook bewijzen dit.
Ik wil me niet te veel focussen op de mensen die deze onoverdachte post op Facebook geplaatst hebben. Alleen dit: ook na grondige overdenking zouden ze wellicht de kans om te zwijgen niet hebben aangegrepen. Sinds de intrede op ons grondgebied van Facebook, in 2008 was dat, wil iedereen altijd maar in de belangstelling staan en tonen hoe belangrijk zijn of haar leven is. Toegegeven, ik ook, maar wel al sinds de jaren tachtig.
Ook in (Het Laatste) Nieuws vandaag: den John eist van de Astrid 2 miljoen dollar. Wie de twee ooit heeft bezig gezien op tv, toen nog als dol verliefd koppel, beseft hoe relatief en fake al die beelden op tv en Facebook zijn.
Respect voor de ander(sdenkende), verdraagzaamheid, empathie, het is een kwaad van de huidige individualistische wereld en spijtig genoeg zal het niet gauw worden uitgeroeid. Als pornoschrijver maak je het ook mee. Slecht onthaal alom, vooral van zij die zichzelf eerder heel enthousiast tot de #jesuischarlie groep rekenden.

Porno is hoogstens een beledigen van fictieve mensen: als Mohammed in een verhaal van mij al met een geit zou neuken is hij zeker niet de profeet, maar een onbekende Mohammed uit Molenbeek bijvoorbeeld. En wat dan nog. Wansmaak is er om smaak te leren appreciëren.
Is het schofferen van andersdenkenden nuttig? Ja, ik denk het wel. Vanuit het besef dat de eigen mening, ook als ze wijdverspreid en algemeen aanvaard is, niet noodzakelijk de enige juiste mening is, volgt de conclusie dat (voortschrijdend) inzicht en vooruitgang er maar komt als we met verschillende opinies worden geconfronteerd. Ook de wansmakelijke.

Dit citaat bekritiseert onze bekrompen houding tov de restrictieve seksuele moraal van islamieten: "Hetzelfde beeld zie je terug als het gaat om seksuele moraal. We hebben teveel de neiging om anderen te overtuigen, middels drang of zelfs dwang, om zich te richten naar onze maatstaven. Niet omdat deze per definitie juist zijn, maar omdat het de onze zijn. Een mens die betrokken is en zich kennis machtig maakt om zaken te scheiden en in zijn context te beoordelen, zal minder snel verontrust zijn door afwijkende meningen en opvattingen. Een goed doordachte set van normen en waarden biedt vanuit zichzelf genoeg fundering om respectvol met anderen om te kunnen gaan. men voelt zich niet of in elk geval minder bedreigd door de ander."

We moeten inderdaad met open geest de (soms rare) meningen van de ander proberen te begrijpen, als die bijvoorbeeld homoseksualiteit niet erkennen of de seksuele vrijheid van de vrouw willen inperken. Maar het omgekeerde geldt even sterk: andere seksuele subculturen, zoals het open huwelijk, swingen, bdsm, polyamorie, cuckolding,... verdienen ook die open geest.

Charlie Hedo